Verhalen van gebruikers Waarom begon ik zo laat met zelfkatheterisatie?

"Het was de hoek, niet de hoogte", zegt Arne, die beschrijft hoe hij uit een boom viel. Tijdens een potje voetbal in het park met zijn vrienden kwam de bal in een boom terecht. Als sportieve jongeman van 22 klom Arne de boom in om hem te halen. Tijdens deze actie kwam Arne ten val, waarbij hij ongelukkig terecht kwam en een dwarslaesie opliep. Daardoor is hij niet meer in staat om te lopen en heeft hij geen controle meer over zijn blaas.

Dit gebeurde in 1990 en sindsdien heeft Arne de wereld rondgereisd voor zijn werk en een mooie carrière gehad. Hij brengt graag tijd door met zijn kinderen en hij is altijd actief gebleven. Toch begon hij pas in 2013 met zelfkatheteriseren, ook wel Clean Intermittent Catheterization (CIC) genoemd. Waarom heeft hij zo lang gewacht?

"Eigenwijs" zegt Arne. "Ik ben heel eigenwijs."

Ik had eerst een condoomkatheter, een schede die de punt van de penis bedekt, met een opvangzak die aan mijn been bevestigd zat. Het was alsof ik twee blazen had, ik hoefde er niet aan te denken om naar het toilet te gaan en reizen was gemakkelijk. Maar de geur en de infecties! Ik had zoveel urineweginfecties - UWI's (als het niet wordt onderzocht, kan een urineweginfectie levensbedreigend zijn) en het beïnvloedde mijn seksleven.

Ik stond voor de keuze van een operatie of CIC.

Tijdens een standaard controle werd er een scan van mijn blaas gemaakt en het beeld was schokkend! De spierspanning van mijn blaas was aanzienlijk afgenomen en daarom kon ik zoveel urine kon vasthouden. De wanden waren uitgerekt en het zag er afschuwelijk uit. Omdat de condoomkatheter slechts het urineverlies tegen ging, maar de blaas niet leegde resulteerde dat in overexpansie van mijn blaas.

Twee jaar later was mijn blaas weer normaal en functioneerde het goed.

Ik moest de gewoonte om weer naar het toilet te gaan opnieuw aanleren, omdat ik er jarenlang nooit over na had hoeven denken.

Hoewel ik altijd actief gebleven ben, zijn er sporten die je niet kunt doen met een urineopvangzak die aan je been is vastgemaakt. Nu kan ik dankzij zelfkatheterisatie bijvoorbeeld genieten van zwemmen met mijn kinderen, iets wat ik met de opvangzak nooit op die manier had kunnen doen.

Weten welke producten er beschikbaar zijn

Het is geen one-size-fits-all als het gaat om zelfkatheterisatie. Toen ik begon kon ik niet zelf kiezen welke katheter ik wilde gaan en de verpleegkundige wist niet wat er allemaal beschikbaar was. De eerste die ik kreeg was een katheter die je zelf nat moest maken. En hoewel ik dolblij was dat er geen geur meer was, was het niet altijd comfortabel om in te brengen, omdat ik nog gevoel heb in mijn penis en blaas.

Ik had minder vaak urineweginfecties, maar ze waren er nog steeds als gevolg van stricturen (littekens die de urinestroom beperken), wat resulteert in een verhoogd risico op infectie. Ik kwam er achter dat de charrière (de diameter van de katheterslang) die ik gebruikte niet groot genoeg was en dat beïnvloedde hoe effectief ik de blaas kon legen.

Het vinden van een katheter met een gladder oppervlak

Ik zou waarschijnlijk bij dit eerste type katheter en dezelfde maat zijn gebleven als ik niet was geattendeerd op een ander type katheter:

Ten eerste - het oppervlak, het is glad bij zowel het inbrengen als het verwijderen en voor iemand die een aandoening heeft, is dat ongelooflijk belangrijk. Een Urotonic Surface Technology betekent dat de katheter een oppervlaktecoating heeft met een zoutconcentratie vergelijkbaar met urine, het is een ander oppervlak dan droge katheters.

En cruciaal is dat het gemak van het inbrengen en verwijderen van de katheter betekent dat ik geen wrijving en urethraal trauma meer ervaar en het risico op UWI's lager is.

Het vinden van de juiste charrièremaat vermindert het risico op urineweginfecties

Ook het gebruiken van een grotere charrièremaat heeft geholpen bij het vermijden van UWI's (ik gebruik CH16). Met een grotere charrièremaat ben ik in staat om mijn blaas volledig en efficiënter te legen. Met de kleinere maat kwam er een hele zwakke urinestraal uit en moest ik persen voor een betere, volledige lediging.

Resterende urine in de blaas kan een infectie veroorzaken, dus het aantal urineweginfecties is nu naar nul gedaald en ik gebruik al 6 jaar een katheter met een Urotonic Surface Technology.

Hygiëne en de non-touch techniek

Hygiëne kan een enorme zorg zijn, dus naast de Urotonic Surface Technologie is mijn katheter een alles-in-één pakket, inclusief een zoutoplossing die de katheter activeert door te knijpen in de verpakking. Ik ga nooit meer terug naar naar katheters die je zelf nat moet maken.

Het heeft een rubberen handvat dat het zo gemakkelijk maakt om de richting van de katheter te kantelen bij het inbrengen ervan, en het zorgt voor hygiëne middels de "non-touch" techniek; je hoeft de katheter nooit aan te raken tijdens het inbrengen.

Intimiteit

En omdat mijn genito-urinaire gezondheid zoveel beter is, zijn mijn zelfvertrouwen en seksleven verbeterd. Het is iets waar ik me geen zorgen meer over hoef te maken als ik intiem ben. Als je je blaas leegt voordat je seks hebt, hoef je je geen zorgen te maken over lekkage.

Als ik in de jaren na mijn ongeluk één ding had kunnen veranderen, zou ik meteen zijn begonnen met een katheter met een urotonische ondergrond . Ik had al die infecties en een slechte gezondheid kunnen vermijden omdat het een gemakkelijk aan te leren, handige en veilige therapie is.

Het heeft een enorm verschil gemaakt voor mijn gezondheid en welzijn.