Een rectokèle is een uitstulping in de voorste of achterste rectumwand, die de ontlasting opsluit waardoor de ontlasting onvolledig is.
Symptomen van rectokèle
Rectokèle of posterieure vaginale verzakking is een veel voorkomende aandoening bij vrouwen, waarbij de endeldarm naar voren drukt in de achterwand van de vagina, waardoor er een bobbel in de vagina ontstaat. De ontlasting komt daar vast te zitten, waardoor het moeilijk wordt om de darm volledig te legen en soms ook de blaas. Blaasproblemen kunnen samengaan met een rectokèle, hetzij als urineretentie door het dichtdrukken van de plasbuis, hetzij als urine-incontinentie als de rectokèle samengaat met een blaasverzakking. Andere symptomen van rectokèle zijn fecale incontinentie, ontlasten door zelfdigitatie, bekken- of rectale pijn en seksuele dysfunctie.
Oorzaak van rectokèle
De incidentie van rectokèle is niet bekend. De cijfers variëren in verschillende onderzoeken van 20-80%, afhankelijk van de populatie. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat 40% van de vrouwen die meerdere zwangerschappen hebben gehad een asymptomatische rectokèle had. Een rectokèle wordt veroorzaakt door langdurige druk op de bekkenbodem. Risicofactoren zijn onder andere zwangerschap en vaginale bevalling, obesitas, chronische constipatie en een hogere leeftijd. Chronisch hoesten of bronchitis kan ook druk op de bekkenbodem veroorzaken en het risico op een rectokèle vergroten. De symptomen van een rectokèle beïnvloeden de kwaliteit van leven en een rectokèle kan het risico op een rectale prolaps verhogen.
Rectale verzakking en enterokèle
Rectale verzakking is vergelijkbaar met, maar niet hetzelfde als, een rectocele. Een Een rectumverzakking lijkt op, maar is niet hetzelfde als een rectokèle. Een prolaps van het rectum ontstaat door overmatige belasting in de loop van de tijd, wat leidt tot zwakte van de bekkenbodemspieren en bindweefselbeschadiging, als ook tot zenuwbeschadiging en neuropathie. Dit resulteert op zijn beurt in verlies van tegenwerkende weerstandskracht tijdens het ontlasten. Rectale prolaps, ook wel rectale procidentie genoemd, kan worden onderverdeeld in verschillende stadia van progressie. In een vroeg stadium blijft het rectum min of meer op zijn plek binnen het lichaam. Dit stadium wordt mucosale prolaps of gedeeltelijke prolaps genoemd, wat betekent dat alleen de binnenbekleding van het rectum (rectumslijmvlies) uit de anus steekt. In een later stadium, wanneer het rectum meer verzakt is, kunnen de ligamenten en spieren zodanig verzwakken dat een groot deel van het rectum via de anus uit het lichaam steekt. Dit stadium wordt volledige verzakking of rectumverzakking genoemd en is het meest voorkomende stadium van de aandoening. In het begin kan het rectum uitsteken en intrekken, afhankelijk van de bewegingen en activiteiten van de persoon. Als de aandoening echter onbehandeld blijft, kan het rectum vaker of zelfs permanent uitsteken. .
Er zijn verschillende risicofactoren en verschillende oorzaken van rectumverzakking, zoals langdurige constipatie of diarree, bevalling, grote aambeien, maar ook anatomische afwijkingen van de bekkenbodem zoals rectokèle, cystokèle en enterokèle.
Er is sprake van een enterokèle wanneer de dunne darmen verzakken door defect of zwak weefsel dat symptomen van herhaalde aandrang veroorzaakt, d.w.z. "moet gaan, moet weer gaan". Er zijn 4 soorten enterokèle op basis van de oorzaak van de uitstulping die het gevolg kan zijn van voortdurende druk (chronisch hoesten/extreme lichaamsbeweging), zwangerschap/bevalling /oestrogeenverlies, eerdere hersteloperaties in de bekkenbodem of geboorteafwijkingen. .
Behandeling van rectokèle
Rectokèle is een structureel probleem waarvan de symptomen meestal kunnen worden behandeld met niet-chirurgische opties zoals medische behandeling, aanpassing van de leefstijl, bekkenbodemtraining of darmspoelen. Darmspoelen kan de symptomen van rectokèle verminderen door een klein volume (<250 ml) water te gebruiken om een volledige lediging van het rectum te bewerkstelligen.